De Nederlandse huurwetgeving staat nooit stil, dat blijkt wel weer. Tweede Kamerleden Nijboer en Grinwis kwamen op 16 september 2022 met een initiatiefwet. In deze blog leest u de belangrijkste veranderingen en gevolgen hieruit op een rij.
Tijdelijke huurovereenkomsten
Sinds 1 juli 2016 is het voor partijen mogelijk tijdelijke huurovereenkomsten voor woonruimte te sluiten. Voor sociale verhuurders (woningcorporaties) mag dit alleen voor bepaalde doelgroepen.
Gaat het om zelfstandige woonruimte? Dan kunnen partijen een maximale duur van twee jaar met elkaar overeenkomen. Gaat het om onzelfstandige woonruimte, dan geldt een maximale duur van vijf jaar.
Een tijdelijke huurovereenkomst eindigt volgens de wet automatisch wanneer de einddatum van de huurovereenkomst is verstreken. Daarbij moet de verhuurder wel aan een aantal formaliteiten hebben voldaan. De verhuurder moet beëindiging van de overeenkomst tijdig en schriftelijk aan de huurder mededelen. Doet de verhuurder dit niet of niet op tijd? Dan wordt de huurovereenkomst voor onbepaalde tijd verlengd. De huurder geniet dan huurbescherming. Voor verhuurders is het lastig om zulke huurovereenkomsten te beëindigen.
Gaat de verhuurder na afloop van de bepaalde tijd opnieuw een huurovereenkomst aan met dezelfde huurder? Dan geldt ook deze overeenkomst als een huurcontract voor onbepaalde tijd.
Als het aan Tweede Kamerleden Nijboer en Grinwis ligt, verandert dit systeem binnenkort.
Voorgestelde wijziging
De belangrijkste wijziging die de initiatiefwet met zich meebrengt, is het verdwijnen van de tijdelijke huurovereenkomst voor zelfstandige woonruimte. De huurovereenkomst voor onbepaalde tijd moet weer de norm worden.
Tijdelijke verhuur blijft slechts in specifieke gevallen mogelijk. Zoals bij verhuur op grond van de Leegstandwet, de doelgroepcontracten en de huurovereenkomst naar zijn aard van korte duur (vakantiewoningen).
In het wetsvoorstel staan geen wijzigingen voor de verhuur voor onzelfstandige woonruimte.
Achtergrond van de wetswijziging
De belangrijkste redenen voor de wetswijziging zijn de woningnood en inperking van de macht van verhuurders. De initiatiefnemers vinden dat tijdelijke huurcontracten nadelen met zich meebrachten. Zoals het sneller stijgen van de huurprijs, een verslechterde leefbaarheid in de buurt en toenemende onzekerheid voor huurders. Daarnaast wordt de tijdelijke huurovereenkomst door de Kamerleden gezien als een vorm van ‘proeftijd’ die door de verhuurders wordt uitgebuit.
De huurovereenkomst voor onbepaalde tijd, zoals die voor 2016 bestond, moet volgens Nijboer en Grinwis weer de standaard worden.
Gevolgen voor huurders en verhuurders
Het belangrijkste gevolg is dat huurbescherming van huurders wordt versterkt. De verhuurder kan voor zelfstandige woonruimte slechts huurovereenkomsten voor onbepaalde tijd aanbieden. Dit type huurovereenkomst is voor verhuurders een stuk lastiger te beëindigen.
Een verhuurder dient te voldoen aan strenge opzeggingsvereisten. Weigert een huurder te vertrekken? Dan eindigt de huurovereenkomst pas als de rechter dat heeft bepaald.
Hoe zit het met bestaande huurovereenkomsten?
Als het aan de initiatiefnemers ligt, gelden de wijzigingen voor huurovereenkomsten gesloten ná de wetswijziging. Bestaande huurovereenkomsten worden niet geraakt.
De tijd zal leren óf dit wetsvoorstel door de Tweede Kamer komt. En als dat zo is, wanneer het in werking treedt. Wij houden u hiervan op de hoogte.
Wilt u een tijdelijke huurovereenkomst aangaan met uw huurder? Of heeft u nog vragen wat het wetsvoorstel voor u kan betekenen? Neem dan gerust contact op met een van onze vastgoedspecialisten.
Vera Rhebergen-Vaags
Paul Schepel
Bo Simmelink