Geen verbod op nul-urencontracten in de zorg

Naar aanleiding van het recente advies van de Stichting van de Arbeid, komt er vrijwel zeker geen verbod op nul-urencontracten in de zorg.

Voorgeschiedenis

In het Sociaal Akkoord dat op 11 april 2013 tussen kabinet, centrale werkgevers- en werknemersorganisaties in de Stichting van de Arbeid werd gesloten, werd afgesproken dat maatregelen zouden worden getroffen om het gebruik van zogenoemde nul-urencontracten in de zorg niet langer mogelijk te maken.

In de aanloop naar de totstandkoming van de Wet Werk en Zekerheid heeft de minister meerdere keren te kennen gegeven dat gezien voormelde afspraak, hij gebruik zou maken van zijn recht om te bepalen dat in de zorgsector afwijking van de loondoorbetalingsplicht niet langer mogelijk zou zijn (verbod nul-urencontracten).

Advies Stichting van de Arbeid

Naar aanleiding van protesten uit de zorgsector, heeft de minister medio 2014 besloten wederom de vraag aan de sociale partners in de Stichting van de Arbeid voor te leggen of een verbod op nul-urencontracten wenselijk is.

Recent, bij schrijven d.d. 5 december 2014, heeft de Stichting van de Arbeid geoordeeld dat een dergelijk verbod niet langer noodzakelijk is vanwege actuele ontwikkelingen met betrekking tot flexibele arbeidsrelaties.

Daarbij wordt onder meer verwezen naar de recent tot stand gekomen CAO voor de Verpleeg- en Verzorgingshuizen en Thuiszorg (VVT) waarin afspraken zijn vastgelegd over het terugdringen van nul-urencontracten.

Zo is in deze CAO onder meer vastgelegd dat het gebruik van nul-urencontracten tot het uiterste zal worden beperkt door deze contracten alleen toe te passen in uitzonderlijke situaties.

Het gaat daarbij om situaties, waarbij sprake is van:

• Opvang van onvoorziene en onplanbare cliënt vragen, of;
• Opvang van onvoorziene en onplanbare uitval van personeel die niet door in dienst zijnde medewerkers kan worden geleverd of alleen door onevenredige aantasting van geplande roosters mogelijk is.

Omdat sociale partners in andere delen van de zorg zich inmiddels ook hebben verbonden aan de uitvoering van de afspraken uit het Sociaal Akkoord, meent de Stichting van de Arbeid thans de Minister te kunnen adviseren dat het voorgenomen verbod van nul-urencontracten in de zorg niet langer noodzakelijk is.

Voorbehoud

Mocht in de nabije toekomst blijken dat er in andere zorg-CAO’s, onvoldoende afspraken worden gemaakt over het terugdringen van deze nul-urencontracten, dan kan alsnog het advies komen om een dergelijk verbod wel uit te vaardigen.

Conclusie

Het ziet ernaar uit dat er geen verbod komt op nul-urencontracten in de zorg. Daarbij wordt wel de verwachting uitgesproken dat onder meer door CAO afspraken, het gebruik van nul-urencontracten aanzienlijk zal worden beperkt.