Maak kennis met Bart Holthuis, de oudste telg van de nieuwe advocaten. Dat feit maakt zijn passie voor het vakgebied niet minder dan toen hij in 1980, na zijn doctoraal, in Amsterdam startte als advocaat. Eigenlijk mag hij al lang van zijn welverdiende pensioen genieten, maar het werken als advocaat is nog te leuk om los te laten. We kunnen wel stellen dat Bart inmiddels niet meer weg te denken is bij JPR.
Geboren in 1953 aan de andere kant van de IJssel in Voorst, namen zijn ouders al snel de beslissing om naar de overkant te verhuizen en in Deventer te gaan wonen. Zijn roots liggen dus in dezelfde stad als de vestiging waar Bart werkt. ‘Mooi het cirkeltje rond’, aldus Bart.
Wie is Bart Holthuis?
Bart begint: “In de alpen ben ik op mijn gelukkigst. Ik heb echt een voorliefde voor de natuur. Regelmatig ga ik naar de bergen toe, samen met mijn broers en onze kinderen, voor een huttentocht. Daarnaast is muziek echt een rode draad in mijn leven. Mijn hele leven maak ik al muziek, na piano - viool ben ik dwarsfluit gaan spelen en dat doe ik nog steeds met heel veel plezier. Ik heb ook weer lessen om mijn fluitkunsten te verbeteren. Zelfs op mijn leeftijd heb je daar nog profijt van.
Ik sta heel actief in het leven. Lange tijd ben ik voorzitter van de VVV geweest in Deventer. Klassieke muziek is ook iets waar ik me altijd mee bezig heb gehouden. Als voorzitter van de Raad van Commissarissen van de Deventer Schouwburg en nu in de organisatie van de Matthäus Passion. Cultuur en sport gaan wat mij betreft samen. Zo heb ik altijd al gevoetbald. Dat doe ik nu bij VVOJ, Vrienden Van Ome Jo, samen in een team met collega Pieter Leerink en mijn zoon. Het blijft heel gezellig om met mensen te verkeren en elkaar te inspireren. En natuurlijk nog werken bij JPR! Ik ervaar het echt als een luxe dat ik hier nog mijn beroep mag uitvoeren en zittingen mag doen. Mijn pensioenleeftijd ben ik al lang gepasseerd, maar ik geniet er echt van.”
Hoe is jouw tijd bij JPR advocaten begonnen?
“Na 3,5 jaar gewerkt te hebben in Amsterdam ben ik bij de voorloper van wat nu als JPR advocaten bekend staat begonnen. Ons kantoor heette toen nog De Jonge & Peters met kantoren in Zutphen, Deventer, Raalte en Groenlo. Na een aantal fusies zijn we uiteindelijk gegroeid naar het huidige JPR. In mijn tijd heb ik wel de nodige veranderingen meegemaakt. Van een wat meer provinciaals, studentikoos, gezellig kantoor zijn we geprofessionaliseerd naar een strakke en moderne, landelijk opererende organisatie. Die gezelligheid is gelukkig gebleven en, misschien nog wel belangrijker, de menselijke maat ook. Dat is wel echt het DNA van JPR.
De grootste verandering voor mij vond plaats in 2016. Toen heb ik wel gedacht: ‘moet ik hierin wel mee?’, want we gingen volledig digitaal. Toch heb ik nu wel een beetje een luxe positie, ik mag namelijk nog dicteren en werk graag met papieren dossiers. Maar ik ga wel mee met de tijd en doe ook dingen digitaal. Aan de digitalisering valt nu eenmaal niet te ontkomen. Gelukkig heb ik een grote rots in de branding gevonden in Annet. Zij kwam als 18 jarige hier binnen en ze is altijd mijn secretaresse geweest. De samenwerking met Annet is echt fantastisch.”
Hoe komt het JPR DNA terug in wat jij wilt betekenen voor jouw klanten?
“Je bent als kantoor primair een dienstverlener, daarbij hoort winstoogmerk niet voorop te staan. In mijn werk wil ik een team kunnen vormen met mijn cliënten en ze de steun geven die ze nodig hebben. Na afloop van een zaak wil ik dat mijn klanten het gevoel hebben dat ze goed zijn bijgestaan en dat ze kunnen leven met het bereikte resultaat. Ook wanneer dit niet is wat ze gehoopt hadden. Het is de kunst als advocaat om ook in die situaties uit te kunnen leggen waarom het zo gelopen is.
Je moet proberen iets wat heel snel spannend kan worden, bijvoorbeeld het bijwonen van een zitting, zo aangenaam mogelijk te maken. Dit doe ik door mensen goed te infomeren in wat ze kunnen verwachten en ze gerust te stellen. In essentie gaat het om het wegnemen van onnodige zorgen. Als het standpunt sterk is spreek ik de verwachting uit dat het wel goed komt, bij een zwakke zaak ligt dat anders. Ook dan ben ik duidelijk in de verwachtingen. Als de cliënt onrechtvaardig behandeld is, gaan we er met gestrekt been in en zien we wel waar we uitkomen. Een hoger beroep adviseer ik alleen in het uiterste geval, dat kost gewoon heel veel geld.
Wat mij in mijn beroep inspireert zijn onrechtvaardigheid en onterechte beschuldigingen. Dat zijn wel echte drijfveren om mijn vak goed uit te voeren. Ik voel me in zijn algemeenheid betrokken bij het lief en leed van mensen. Ik ben van mening dat onverschilligheid het gevaarlijkste is wat er in de samenleving kan gebeuren.
Tot slot, wat zijn de nieuwe advocaten voor jou?
Opeens heten we de nieuwe advocaten, maar dat is iets wat we eigenlijk al lang deden. De nieuwe advocaten zoeken in mijn ogen de meest snelle en praktische oplossing voor het probleem van de klant. En dat is lang niet altijd de juridische weg. Je merkt dat we hierin anders zijn dan andere kantoren. Wat ons kenmerkt is onze praktische aanpak. Geen onnodig lange zinnen, als het ook kort kan.
Ons kantoor staat met beide benen op de grond, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. De laatste pak en beet 15 jaar zie ik mezelf dat steeds meer doen. Ik ga niet per definitie zoeken naar de juridische weg. Die is lang en kostbaar en lang niet altijd van succes verzekerd. Uiteindelijk gaat het om een tevreden klant en de dienst goed verlenen. Terug naar de kern en waar het écht om gaat, de belangen van jouw klanten behartigen. Als je dat goed toepast, dan kom je echt tot een gesprek met de klant. Dat zijn voor mij de nieuwe advocaten, goede resultaatgerichte dienstverlening met een menselijke maat.