Aanzegplicht

Uitgangspunt is dat een tijdelijk contract in beginsel van rechtswege eindigt (tenzij schriftelijk is overeengekomen dat voorafgaande opzegging nodig is). Het is nu aan de werkgever of en wanneer hij de werknemer informeert over wel of geen verlenging. Het kabinet is van mening dat een flexwerker er bij gebaat is tijdig te weten of het contract wordt voortgezet. Daarom gaat per 1 januari 2015 de zogenaamde aanzegplicht gelden voor tijdelijke contracten van zes maanden of langer. De werkgever wordt verplicht om een werknemer minimaal één maand voor het einde van het contract schriftelijk te informeren of het contract al dan niet wordt voortgezet en zo ja onder welke voorwaarden hij wil verlengen.

• Vergeet u aan te zeggen (ook als u wilt voortzetten), dan bent u een vergoeding van één maandloon verschuldigd aan de werknemer.
• Zegt u te laat aan, dan bent u die boete naar rato verschuldigd. Zegt u bijvoorbeeld twee weken te laat aan, dan moet u twee weken loon betalen.
• Zegt u aan te willen voortzetten, maar niet tegen welke voorwaarden, dan is geen boete verschuldigd maar wordt de arbeidsovereenkomst voortgezet voor dezelfde tijd (maar maximaal een jaar) op de vroegere voorwaarden.
• Deze aanzegplicht geldt voor alle opvolgende tijdelijke contracten en niet enkel bij de laatste in de keten.
• Een werknemer moet zelf binnen uiterlijk twee maanden na einde van het tijdelijke contract een beroep op de niet (tijdige) naleving doen.

Overgangsrecht

Deze aanzegplicht geldt niet voor contracten die eindigen binnen één maand na 1 januari 2015, maar dus wel voor contracten die eindigen na 1 februari 2015.

Tip

Verwerk de aanzegtermijn tijdig in uw werkprocessen. Meldt eventueel de niet-verlenging al bij indiensttreding en zeg deze met een daaropvolgende brief al direct aan. Neem bij aanzegging te verlengen op dat u zult verlengen bij gelijkblijvende (bedrijfs)omstandigheden en gelijkblijvend functioneren. Als onverhoopt die laatste maand iets wijzigt, dan kunt u nog op uw besluit terugkomen.