Zieke werknemers vergen veel aandacht van de werkgever. Voor beide partijen ontstaan immers de nodige wettelijke verplichtingen zodra de werknemer arbeidsongeschikt is door ziekte of gebrek. Een van deze verplichtingen is de loondoorbetaling van artikel 7:629 BW. De zieke werknemer behoudt recht op (ten minste) 70% van het loon. Het loon mag worden opgeschort wanneer de werkgever niet in de gelegenheid wordt gesteld om te controleren of de werknemer daadwerkelijk ziek is. Deze controle wordt in Nederland door de Arboarts uitgevoerd.
Betaling van achterstallig loon toegewezen
Onlangs werd een Nederlandse werkgever geconfronteerd met een in het buitenland wonende werknemer die zich vanuit het buitenland ziek meldde. De werkgever riep hem op bij de bedrijfsarts in Nederland, maar daaraan gaf de werknemer geen gehoor. De werkgever deelde vervolgens een ontslag op staande voet uit, dat hij later weer introk. Ook werd het loon opgeschort vanwege het niet voldoen aan de controlevoorschriften door werknemer. De werknemer richtte zich tot de rechtbank en eiste betaling van het achterstallige loon. Dat werd toegewezen. Maar waarom?
Eerst de feiten
De Poolse werknemer werkt in Nederland als monteur. Tijdens een verblijf in Polen meldt de werknemer zich ziek. De werknemer voegt bij zijn ziekmelding een verklaring van een Poolse arts. De werkgever roept de werknemer op om zich te laten controleren door de bedrijfsarts. Daarop laat de werknemer aan de werkgever weten dat hij niet in staat is om naar Nederland af te reizen. Dit blijkt ook uit een verklaring van een Poolse arts. Daarop deelt de werkgever schriftelijk aan de werknemer mee dat zijn loon zal worden opgeschort en dat hij, wanneer hij zich niet binnen vijf dagen meldt, op staande voet zal worden ontslagen. Opnieuw laat werknemer weten dat hij niet in staat is om naar Nederland af te reizen en stuurt daarmee een verklaring van een Poolse arts mee. Vervolgens wordt de werknemer op staande voet ontslagen.
Ontslag op staande voet
De werkgever trekt het ontslag op staande voet in. Waarschijnlijk heeft de werkgever zich gerealiseerd dat het ontslag op staande voet geen stand zou houden. In 2004 oordeelde de Hoge Raad immers al dat het enkel niet naleven van controlevoorschriften onvoldoende was voor een ontslag op staande voet. Alleen wanneer daar aanvullende feiten of omstandigheden aan worden toegevoegd, kan een ontslag op staande voet standhouden.
Loonopschorting
De mogelijkheid tot loonopschorting is een drukmiddel. Zodra de werknemer wel weer voldoet aan de controlevoorschriften, heeft hij alsnog aanspraak op het loon. Dus ook over de periode dat het loon was opgeschort. Uiteraard is de werkgever bij een gerechtvaardigde loonopschorting geen wettelijke verhoging of rente verschuldigd.
Controlevoorschriften
De werkgever is bevoegd om redelijke controlevoorschriften te stellen. Aan de eisen die de werkgever stelde, werd door de werknemer in de casus niet voldaan. Daarbij staat in artikel 7:629a BW dat de werknemer die een loonvordering instelt daarbij een second opinion van het UWV moet overleggen, hetgeen de werknemer in de casus ook niet deed. Hoe kan het dan toch zijn dat zijn vordering werd toegekend?
Dat komt voornamelijk omdat in artikel 7:629a BW te weinig rekening is gehouden met Europese regels. De eis van een bewijs uit het werkland (in de casus Nederland) mag als zodanig niet gesteld worden. Dit om te voorkomen dat migrerende werknemers in bewijsproblemen komen. De werkgever moet dus genoegen nemen met de verklaringen van, in dit geval, de Poolse artsen. De werkgever had er voor kunnen kiezen om de Poolse werknemer te laten controleren door een Arboarts in Polen. Dat hij dit niet heeft gedaan, komt voor zijn rekening en risico.
Conclusie
Buitenlandse werknemers die door een buitenlandse arts niet in staat worden geacht om naar Nederland te reizen, hoeven geen gehoor te geven aan de oproep van de Nederlandse werkgever tot controle bij een bedrijfsarts in Nederland. Dat geldt niet alleen voor deze Poolse werknemer, maar bijvoorbeeld ook voor de werknemer die net over de grens in Duitsland of België woont. De werkgever zal in een dergelijk geval kunnen, en derhalve ook moeten, kiezen voor een controle in het buitenland om vast te stellen of de werknemer daadwerkelijk ziek is. Doet hij dat niet, dan zal de loonopschorting niet terecht zijn, laat staan dat een ontslag op staande voet standhoudt.
Wilt u weten wat dit voor u als ondernemer betekent? Wij adviseren u graag.