WW

Eén van de doelstellingen van de wetswijziging is de WW meer ‘activerend’ te maken. Deze doelstelling wil men bereiken door een beperking van de maximale WW-duur; inkomensverrekening; vertraagde opbouw van het recht op WW en er zal sneller sprake zijn van passende arbeid.

Vanaf 1 januari 2016 wordt de duur van de WW-uitkering stapje voor stapje teruggebracht. Dit gebeurt met één maand per kwartaal. Het duurt dan ook 14 maanden voordat de maximale duur van de publieke WW-uitkering twee jaar bedraagt. De hoogte van de WW-uitkering blijft loongerelateerd en de werknemer ontvangt de eerste twee maanden – zoals ook nu het geval is – een uitkering ten bedrage van 75% van zijn laatstverdiende salaris en daarna 70%. Werkgevers en werknemers kunnen voor een uitkering na deze twee jaar collectieve afspraken maken. De totale duur van de WW-uitkering (publieke WW + CAO-aanvulling) kan hierdoor gelijk blijven aan de huidige duur van maximaal 38 maanden.

Daarnaast wordt per 1 januari 2016 de opbouw van WW-rechten beperkt. Tijdens de eerste 10 dienstjaren wordt nog één maand per dienstjaar opgebouwd, in de jaren daarna slechts een halve maand per dienstjaar. Vóór 1 januari 2016 opgebouwde WW-rechten blijven bestaan. Elk jaar arbeidsverleden dat is opgebouwd vóór 2016 geeft dan ook recht op één maand WW-uitkering.

Verder zijn er een aantal wijzigingen die reeds vanaf 1 juli 2015 in werking treden. Zo wordt met ingang van 1 juli 2015 al vanaf zes maanden werkloosheid alle arbeid als passende arbeid aangemerkt. De wetgever beoogt hiermee te bereiken dat het niveau of salaris van een baan geen belemmering meer mag zijn om die baan te accepteren of daarop te solliciteren.

Tot slot gaat op 1 juli 2015 ook de inkomensverrekening in de Werkloosheidwet in. Dat betekent dat een werknemer van elke verdiende bruto-euro 30% zelf mag houden. Hierdoor loont het altijd om vanuit de Werkloosheid aan het werk te gaan.