Afkoelingsperiode
De afkoelingsperiode wordt door de rechtbank afgekondigd en is een periode van maximaal vier maanden. Een afkoelingsperiode biedt de schuldenaar rust en de kans om de onderneming voort te zetten en tegelijkertijd het akkoord voor te bereiden. Tijdens deze periode mogen schuldeisers namelijk geen maatregelen nemen om hun vordering te innen, zoals het opstarten van een incassoprocedure. Verder kunnen tijdens deze periode gelegde beslagen worden opgeheven en worden surseance- en faillissementsverzoeken geschorst. Ook kunnen leveranciers worden gedwongen om op basis van een bestaande overeenkomst door te leveren. De afkoelingsperiode kan tot maximaal acht maanden worden verlengd.
Voorbereiding van het akkoord
Een goede voorbereiding is essentieel voor de slagingskans van een WHOA-akkoord. Deze voorbereiding start al voordat de startverklaring wordt gedeponeerd. Het juiste moment bepalen waarop de startverklaring wordt gedeponeerd is onderdeel van deze voorbereiding. Dat geldt ook voor de keuze welke schuldeisers mee worden genomen in het traject. Verder moeten er veel documenten worden verzameld en worden opgesteld. Het akkoord moet namelijk worden onderbouwd met een groot aantal documenten. Denk daarbij (onder andere) aan prognoses, een taxatie van (roerende en onroerende) goederen en de waardering van de onderneming in geval van reorganisatie en faillissement. Ook zal wellicht met een aantal partijen om tafel moeten worden gezeten om afspraken te maken, zoals met de bank of een dwangcrediteur.
Aanbieden van het akkoord en stemming
Nadat alle waarderingen bekend zijn en is bepaald welke schuldeisers en aandeelhouders in het traject worden betrokken, kan het akkoord verder worden uitgewerkt. De inhoud van het akkoord is vormvrij. Er zijn veel varianten mogelijk. De meest voorkomende variant is dat er een percentage van de vordering aan de stemgerechtigde schuldeisers wordt aangeboden. Dit bedrag kan ineens worden betaald maar in theorie kunnen er ook afspraken worden gemaakt dat betaling later of in termijnen plaatsvindt. Een ander onderdeel van het akkoord is de klasseindeling. De schuldeisers dienen in verschillende klassen te worden ingedeeld. Zodra het akkoord gereed is, kan het worden aangeboden aan de stemgerechtigde schuldeisers en aandeelhouders. Vervolgens volgt de stemming. Om aan de rechtbank te kunnen vragen om het akkoord te homologeren, dient tenminste één klasse voor het akkoord te stemmen. Dit dient een klasse te zijn die bij een faillissement ook een uitkering zou ontvangen. Een klasse stemt voor het akkoord als tenminste twee derde van de uitgebrachte stemmen instemt.
Homologatie
Indien tenminste één klasse, die bij een faillissement ook een uitkering zou ontvangen, voor het akkoord stemt, kan het akkoord ter homologatie worden aangeboden. De rechter toetst of er afwijzingsgronden zijn. Er zijn algemene en aanvullende afwijzingsgronden. Indien er geen enkele schuldeiser bezwaar maakt, toets de rechter alleen of er algemene afwijzingsgronden zijn. Om bezwaar te kunnen maken als schuldeiser dient er tijdig te worden geklaagd. Indien de rechter oordeelt dat er geen afwijzingsgronden zijn, kan het akkoord worden gehomologeerd. Homologatie van het akkoord houdt in dat het akkoord door de rechter wordt bekrachtigd, waarna uitvoering aan het akkoord kan worden gegeven. Dat houdt in dat ook schuldeisers die niet of tegen een akkoord hebben gestemd daaraan gebonden worden. Na en succesvolle homologatie van het akkoord zijn de schulden gesaneerd en kan de onderneming weer verder.
Advocaat
Wij kunnen hier lang niet alle haken en ogen bespreken. Al met al biedt de WHOA veel mogelijkheden om schulden te herstructureren. Tegelijkertijd is het ook een ingewikkeld traject dat zorgvuldig moet worden afgelegd om een akkoord te laten slagen. Wij zijn al bij verschillende trajecten betrokken (geweest), zowel als herstructureringsdeskundige, als observator en als advocaat van de schuldenaar en van schuldeisers. Wij kunnen ook jou daarom goed adviseren hoe jij het beste kan opereren.
