Beslaglegging

Conservatoir beslag

Als jouw wederpartij met de buit aan de haal dreigt te gaan voordat je een uitspraak van de rechter hebt, kun je conservatoir beslag laten leggen. Daarvoor is verlof van de voorzieningenrechter van de rechtbank nodig. Alleen een advocaat kan dat verlof vragen. Na de beslaglegging moet je binnen 14 dagen een procedure beginnen over de vordering waarvoor je beslag laat leggen. Met een conservatoir beslag mag de wederpartij niet meer over het goed beschikken, maar jij krijgt (nog) niets. Pas als de rechter jouw vordering toewijst gaat het beslag over in een executoriaal beslag en kun je verhaal nemen. Als je echter verliest ben je zonder meer aansprakelijk voor de schade die het gevolg is van het beslag. Deze schade kan behoorlijk oplopen. De rechter kan een beslag in kort geding opheffen als de wederpartij aantoont dat jij geen vordering hebt. Dat lukt overigens vrijwel nooit. De enige remedie is het stellen van een bankgarantie. Daarmee ben je beter af, vooral als jouw tegenpartij failliet gaat.

Vrees voor verduistering

Voor sommige conservatoire beslagen is “gegronde vrees voor verduistering” vereist. Dit is niet verduistering in de strafrechtelijke zin, maar hiermee wordt gedoeld op concrete aanwijzingen dat de eigenaar gaat vervreemden.

Executoriaal beslag

Beslaglegging is executoriaal als je beschikt over een uitspraak van de rechter waarin jouw vordering is toegewezen. Meestal gaat het om de betaling van een geldsom, maar het kan ook de afgifte van een zaak of de levering van een goed betreffen. Beslaglegging kan ook op basis van een dwangbevel van een overheidsinstantie of een notariële akte met een schuldbekentenis.

Verhaalsbeslag

Een verhaalsbeslag dient om geld te krijgen. Daarvoor moeten in beslag genomen zaken eerst openbaar worden verkocht (geveild). Dit doet de deurwaarder met uitzondering van onroerende zaken en te boek gestelde schepen, die door een notaris moeten worden geveild. Uit de opbrengst worden eerst alle kosten betaald; de netto opbrengst wordt aan de beslaglegger uitgekeerd tot het bedrag waar hij recht op heeft. De rest gaat naar de eigenaar.

Derdenbeslag

Beslaglegging onder derden, zoals een bank, de werkgever of een uitkeringsinstantie komt het meeste voor. Bij beslaglegging op een periodieke uitkering, zoals loon of een uitkering, geldt een beslagvrije voet. Deze is gelijk aan 90% van de toepasselijke bijstandsnorm met soms een toeslag. Het beslag blijft liggen totdat alle kosten en de vordering van de beslaglegger volledig zijn voldaan.

Beslag tot levering of afgifte

Als het afgifte van roerende zaken betreft neemt de deurwaarder de zaken mee en geeft deze aan de beslaglegger. Een beslag tot levering van een ander goed kan alleen conservatoir worden gelegd. De levering zal langs andere weg moeten worden afgedwongen. Dit kan bijvoorbeeld doordat het vonnis bepaalt dat het zo nodig in de plaats treedt voor de medewerking aan de levering. Dit heet reële executie.

Maritaal beslag

Echtgenoten en geregistreerde partners kunnen bij echtscheiding conservatoir beslag op alle gemeenschappelijke goederen laten leggen om te zorgen dat deze niet verdwijnen voordat men aan verdeling toekomt. Het beslag op een goed vervalt vanzelf zodra het wordt verdeeld.

Vreemdelingenbeslag

Beslaglegging ten laste van een vreemdeling zorgt dat de Nederlandse rechter bevoegd wordt in een procedure tegen deze vreemdeling in gevallen waarin een Europese Verordening of een verdrag niet anders bepaalt.

Bewijsbeslag

In bepaalde gevallen kan conservatoir beslag worden gelegd op bewijsmiddelen bij de wederpartij. Dit kunnen computerbestanden, documenten, monsters, foto’s of andere zaken zijn. De rechter zal vervolgens moeten uitmaken of de beslaglegger recht heeft op deze bewijsmiddelen. Zo ja, dan mag de deurwaarder deze aan de beslaglegger geven. Anders moet hij deze teruggeven aan de beslagene.

Beslagobjecten

De wet kent regels voor de volgende beslagobjecten:

• Roerende zaken die geen registergoederen zijn;
• Onroerend goed;
• Te boek gestelde schepen en luchtvaartuigen;
• Vorderingen en zaken die zich onder derden bevinden (bank, loon, uitkering e.d.);
• Aandelen, andere effecten en rechten aan order of toonder;
• Uitkeringen uit een verzekering.